top of page

COVID-19: Afrykańska zagadka Ivermectin


Colomb Med


Wstęp

Niska liczba zachorowań na COVID-19 na kontynencie afrykańskim, skłoniła nas do oceny wpływu masowej dystrybucji iwermektyny, która rozpoczęła się w 1989 r. w ramach programu zwalczania ślepoty rzecznej w niektórych krajach afrykańskich i była kontynuowana w 1995 r., kiedy Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uruchomiła Afrykański Program Kontroli Onchocerkozy (APOC). Głównym celem programu APOC jest ustanowienie zrównoważonego, kierowanego przez społeczność leczenia iwermektyną (CDTI) oraz kontrola wektorów metodami bezpiecznymi dla środowiska, w stosownych przypadkach.

APOC to program partnerski obejmujący 19 krajów. Strategią dostarczania APOC było leczenie ukierunkowane na społeczność za pomocą iwermektyny. W celu osiągnięcia zrównoważonego rozwoju lokalne społeczności zostały upoważnione do administrowania i dystrybucji iwermektyny we własnych wioskach. Program, który został przedłużony do 2015 roku, miał na celu leczenie ponad 90 milionów osób rocznie w 19 krajach, chroniąc zagrożoną populację 115 milionów i zapobieganie ponad 40 000 przypadkom ślepoty rocznie . W 1998 r. program został rozszerzony na niektóre kraje azjatyckie w celu zwalczania filariozy limfatycznej, a kraje APOC nadal stosowały w tym programie iwermektynę w połączeniu z albendazolem.

Celem tego badania ekologicznego było porównanie śmiertelności i wskaźników infekcji SARS-CoV-2 (COVID-19) w dwóch grupach krajów afrykańskich, jedna grupa narażona na masową dystrybucję iwermektyny w społeczności z inną grupą krajów, które nie były tak narażone .



Materiały i metody

Na podstawie danych z Worldometer COVID-19 Data 4 podzieliliśmy 54 suwerenne kraje afrykańskie na dwie grupy: grupę APOC obejmującą 19 krajów, które prowadziły krajowe programy Ivermectin, oraz grupę nienależącą do APOC z resztą 35 krajów afrykańskich. Rysunek 1A pokazuje mapę z krajami afrykańskimi, zgodnie z uczestnictwem w programie APOC.

Zastosowaliśmy uogólnione modele regresji Poissona, aby uzyskać oszacowania wpływu statusu APOC na skumulowane wskaźniki infekcji i śmiertelności SARS-CoV-2. Modele obejmowały charakterystykę krajów w celu dostosowania do różnic społeczno-ekonomicznych między krajami, które mogłyby wpłynąć na ich zdolność reagowania i jakość na pandemię. Aby zmierzyć wpływ zmiennych zakłócających, takich jak zdrowie, wykształcenie i standard życia, postanowiliśmy kontrolować je za pomocą wskaźnika rozwoju społecznego (HDI). HDI jest średnią geometryczną znormalizowanych wskaźników trzech kluczowych wymiarów rozwoju człowieka: zdrowia , ocenianych na podstawie oczekiwanej długości życia w chwili urodzenia; wykształcenia mierzonego liczbą lat nauki dorosłych w wieku ≥25 lat i standardem życia mierzony dochodem narodowym brutto na mieszkańca. Chociaż nie odzwierciedla ubóstwa, bezpieczeństwa, upodmiotowienia ani nierówności, uważamy, że jest to najlepszy wskaźnik obrazujący globalną sytuację danego kraju.



Wyniki

Obserwuje się uderzające różnice w ewolucji śmiertelności związanej z COVID-19 Rysunek 1Ba kraje APOC wydają się mieć niższe stawki. Analiza surowych danych, jak pokazano wTabela 1wskazują, że kraje APOC miały niższy poziom infekcji (na co wskazuje wykrywanie przypadków) i śmiertelności z powodu COVID-19 ( p <0,001). Wskaźnik śmiertelności wyniósł 0,12 (95% CI: 0,12-0,13), a wskaźnik wskaźników infekcji wyniósł 0,16 (95% CI: 0,16-0,16), co wskazuje, że grupa APOC wiązała się z niższą śmiertelnością i wskaźnikami zakażeń w porównaniu z osobami bez krajów -APOC, czyli odpowiednio 88% i 84%. Ponadto kraje APOC miały również mniejszą liczbę wykrytych przypadków i mniejszą częstotliwość badań.


Republika Południowej Afryki, kraj nienależący do APOC i najbardziej zaludniony kraj w naszym zbiorze danych, przyczynił się do największej liczby przypadków i zgonów. W RPA spodziewane zgony i zakażenia były 5,70 i 3,15 razy wyższe ( p <0,001) niż w krajach spoza APOC. We wszystkich modelach uwzględniliśmy współzmienną wskaźnikową dla Republiki Południowej Afryki.

Po uwzględnieniu liczby wykonanych badań i poziomu HDI oczekiwana liczba zgonów związanych z COVID-19 była niższa o 28% (RR= 0,72, 95% CI: 0,67-0,78), a infekcji 8% (RR= 0,92, 95% CI: : 0,91-0,93 w krajach APOC ( p <0,001). Zmniejszenie wskaźnika zgonów z powodu Covid-19 w krajach APOC (w porównaniu z innymi krajami APOC) było o 3,5 większe niż widoczne zmniejszenie wskaźnika zakażeń w tych samych krajach po uwzględnieniu tych samych zmiennych towarzyszących (Tabela 2).



Dyskusja

Żaden kraj nie zna z całą pewnością całkowitej liczby osób zarażonych SARS-CoV-2 na swoim terytorium, a jedynie przybliżoną liczbę podaną przez badane osoby; wtedy liczba wykonanych badań w dużej mierze determinuje liczbę potwierdzonych przypadków choroby. W krajach rozwiniętych liczba wykonywanych badań może sięgać większego odsetka populacji, jak np. Islandia, w której przebadano prawie połowę swojej populacji, 483 na tysiąc osób, jednak na kontynencie afrykańskim liczba wykonywanych badań na milion mieszkańców może być tak niska, jak w Sudanie Południowym 1072 i Egipcie 1311.

Różna jakość usług zdrowotnych może wyjaśniać różnice w zakażeniu (wykrywaniu) przypadków i śmiertelności. Wskaźnik WHO dotyczący jakości usług zdrowotnych waha się od NA (brak dostępnych danych) do jakości WYSOKIEJ. Siedem krajów objętych tym badaniem miało zgłoszenia zaakceptowane przez WHO, wszystkie z nich należały do ​​grupy non APOC, więc zaniżanie danych mogło być przyczyną braku przypadków i zgonów. Jednak Mauritius i Seszele (uznawane za wysoką i średnią jakość) zgłosiły odpowiednio 10 i 0 zgonów. Podczas gdy Egipt i Republika Zielonego Przylądka, sklasyfikowane jako niskiej lub bardzo niskiej jakości, zgłosiły znaczną liczbę przypadków i zgonów. Etiopia i Nigeria, zaliczane do kategorii NA i należące do grupy APOC, zgłosiły odpowiednio 1396 i 1127 zgonów. Wydaje się mało prawdopodobne, aby jakość raportów mogła wyjaśnić zaobserwowane różnice.

Wysoki wskaźnik HDI wskazuje na dłuższą średnią długość życia, lepszą edukację i wyższy standard życia. Nasze wyniki są zbieżne z innymi, które wykazują wyższą zakażeń i zgonów związanych z wysokim HDI. Można to wyjaśnić, ponieważ składnik „oczekiwana długość życia w chwili urodzenia jest związany z wyższym odsetkiem populacji >65 lat. Nasza grupa bez APOC miała większą populację w kategorii >65 lat i dłuższą średnią długość życia (9 lat) niż grupa APOC. Dlatego tak ważne jest kontrolowanie tej zmiennej zakłócającej.

Mbow i in., przeanalizowali niską śmiertelność na podstawie COVID-19 w Afryce w porównaniu z krajami europejskimi i USA, doszli do wniosku, że jest mało prawdopodobne, aby mogło to wynikać z rasy, jakości zgłaszania i rejestracji zgonów, odmiennego składu wiekowego populacji, rygorystyczności blokady lub innych aspekty społeczno-kulturowe. Mbow wspomina, że ​​badania afrykańskich pacjentów z COVID-19 wykazują wyraźne różnice w profilach aktywacji, prozapalnych i pamięciowych komórek odpornościowych w porównaniu nie tylko z Europejczykami, ale także wśród Afrykanów o wysokim i niskim narażeniu na mikroorganizmy i pasożyty.



Nie wiadomo, czy rezydualny efekt iwermektyny zwiększa liczbę bezobjawowych objawów w krajach APOC. Nie wiadomo również, czy istnieją różnice w podatności między populacjami różnych krajów lub regionów afrykańskich.

Iwermektyna jest uważany za lek z wyboru dla różnych choroby pasożytnicze i wirusowe i wykazano, że wykazuje efekty vitro przeciw SARS-CoV-2. Chociaż przeprowadzono sugestywne badania kliniczne i > 50 badań jest obecnie w toku na całym świecie. Istnieje potrzeba dobrze zaprojektowanych badań klinicznych, aby ostatecznie ustalić jego korzyści u ludzi.



Światowy Program Eliminacji Filariozy Limfatycznej WHO (GPELF) wykorzystywał iwermektynę w połączeniu z albendazolem w kilku krajach azjatyckich. W 2019 r. 1,2 mln ludzi na Haiti i Dominikanie otrzymało iwermektynę w ramach strategii zapobiegania filariozie limfatycznej. Jednak w celu zmniejszenia ryzyka masowego leczenia COVID-19 zostały zawieszone po tymczasowych wytycznych WHO z 1 kwietnia 2020 r. Interesujące powinno być obserwowanie ewolucji zakażeń i śmiertelności w tych krajach.

Ogólnie rzecz biorąc, powody nie są jasne, ale obecne dane sugerują, że masowa kampania profilaktyczna w zakresie zdrowia publicznego przeciwko COVID-19 mogła przypadkowo mieć miejsce w niektórych krajach afrykańskich, w których masowo stosowano iwermektynę.





39 wyświetleń0 komentarzy

Comments


bottom of page