Drugim dziełem, które mnie oszołomiło był posag Sw. Bartłomieja umieszczony w prawym transepcie katedry mediolańskiej. Rzeźba wykonana w 1562 r. przez Marco d’Agrate przedstawia stojącego Świetego ze swoją skora przerzucona jak płaszcz. Początkowo zaintrygowały mnie szczegóły anatomiczne postaci, doskonale widać każdy miesięn i każde ścięgno, dopiero wtedy zauważyłem ze przeciez postać nie ma skory dlatego jest taka szczegółowa. Skóra układa sie w fałdy jak płaszcz i opłata ciało świetego. Obok tej rzeźby nie da sie przejść obojętnie.
Sam Święty był jednym z dwunastu apostołów, zwany był rownież Natanielem. Moze być idealnym patronem dla prawdziwego faceta ponieważ okazywał mało emocji, do wszystkiego podchodził z rezerwa, bazując przede wszystkim na doświadczeniu a nie emocjach. Jednocześnie w swoim życie okazywał maksymalne zaangażowanie co w końcu doprowadziło do jego męczeńskiej śmierci w Armenii, gdy został ukrzyzowany głowa w dol i żywcem obdarty ze skory a ostatecznie ścięty.
Comentários